Rosyjski toy długowłosy — co proszę? Jeszcze kilka lat temu musiałbym zajrzeć do atlasu psich ras, aby w ogóle mieć pojęcie cóż to za cudo. A dziś wiem — wiem że to cudo w czystej postaci, żywe srebro, 2 kilo miłości o wielkich uszach, pięknych ciekawskich oczach, bujnym temperamencie i sercu bernardyna. Pierwszego toya zobaczyłem w sklepie zoologicznym — nie jako towar, ale klienta. Była to czekoladowa dziewczynka, szczeniaczek jeszcze, który przyszedł ze swoją Panią na spacer i wybrać sobie zabawkę. Oczu nie szło od tego zjawiska oderwać. Natychmiast po powrocie do domu wrzuciłem nazwę w Google. Zdjęcia zobaczyłem i w zasadzie na tym powinno się skończyć. Ale się nie skończyło... Włochate uszyska i ciekawska buźka chodziła za nami i żyć nie dawała. Nie ma lepszego sposobu na pozbycie się pokusy jak ulec. Pokonała nas Elenka z Bursztynowej Kolekcji — która od grudnia 2010 mieszka z nami. A że toy uzależnia, na jednej dziewczynce się zdecydowanie skończyć nie mogło. Zapraszamy w świat naszych liliputów.

OPIS RASY

HISTORA RASY

Bardzo, bardzo popularna wieść gminna niesie że rasa rosyjskiego toya została stworzona specjalnie dla Carycy Katarzyny. Faktem jest, że w Rosji miniaturowe pieski były bardzo modne już za jej czasów, a w czasach napoleońskich posiadanie maleńkiego czworonoga należało do dobrego tonu. Na początku XX wieku, jako pieski do towarzystwa, wielką popularnością cieszyły się Rosji miniaturowe teriery angielskie. Niestety wojna, a następnie rewolucja i następujące po niej lata to nie był to czas dobry dla hodowli luksusowych miniaturowych piesków do towarzystwa i niestety do połowy XX w. hodowla tych psów praktycznie zanikła. Dopiero w latach 50 hodowcy z Rosji wznowili pracę i zaczęli odtwarzać znikomą populację Toy teriera angielskiego. Do hodowli używano bardzo często psów w typie rasy, nieposiadających rodowodów. Ustalony wówczas wzorzec znacznie odbiegał od oryginalnego wzorca Toy terierów angielskich. Krótko po tym rozwój rasy potoczył się zupełnie niezależną drogą. Praca hodowlana dążyła do otrzymania jak najmniejszego pieska o efektownej urodzie a jednocześnie zbliżonego charakterem do większych ras - odważnego i sprawnego fizycznie. 12 października 1958 w miocie po rodzicach, z nieznacznie dłuższą sierścią, narodził się piesek o wyjątkowo obficie owłosionych uszach - połączony z suczką o nieco przedłużonym włosie, stał się on ojcem szczeniąt, które już wyraźnie posiadały bujniejsze owłosienie - w ten sposób narodziła się długowłosa odmiana, do której utrwalenia przyczyniła się moskiewska hodowczyni Eugenia F. Zarowa. Nowa rasa szybko zyskiwała zapalonych miłośników, do Polski sprowadziła ją już w latach osiemdziesiątych znana hodowczyni ras miniaturowych Anna Fangor-Witalis (hodowla Fangor)

CHARAKTER I TEMPERAMENT

Dzisiejszy rosyjski toy to maleńki, elegancki piesek o kwadratowej sylwetce, wysokonożny i drobnokościsty. Te miniaturowe pieski są bardzo serdeczne i wyjątkowo przywiązane do opiekuna, ale są też o niego bardzo zazdrosne. Odpowiednio prowadzony będzie mało szczekliwy, lecz nadal czujny. Dzięki dodatkowi krwi teriera i pinczera posiadają bujny temperament i dużą odwagę. Dopiero nie tak dawne przypuszczalne krzyżówki z rasami ozdobnymi (chihuahua, papillon) złagodziły nieco charakter psów długowłosych, ale nie do tego stopnia, aby uczynić z nich łagodne zwierzaki wylegujące się na kolanach opiekunów całymi dniami. Trzeba jednak przyznać, ze odpowiednio wychowany toy może być wspaniałym towarzyszem - uczy się bardzo szybko, potrafi być karny, a poza tym, posiada silny instynkt obronny i terytorialny- doskonale pilnuje domu i broni opiekuna, a mimo małych rozmiarów ciała, zęby ma nierzadko duże i mocne

DLA PRZYSZŁYCH WŁAŚCICIELI

Rosyjski Toy to piesek towarzyszący o dobrym humorze, jednakże z tendencją do dominacji. Ten mały pies jest inteligentny i szybko doszukuje się ewentualnego braku konsekwencji i słabości opiekuna wykorzystując to na swoją korzyść. Wymaga więc konsekwentnego prowadzenia i nie nadaje się dla małych dzieci, również ze względu na swoją delikatną budowę (psy krótkowłose są szczególnie podatne na złamania, a długowłose mają duże i narażone na urazy oczy). Do innych zwierząt będzie przyjmował pozycję dominującą. Idealny dla osób starszych, nie wymaga zbytniej pielęgnacji ma małe potrzeby żywnościowe, rzadko choruje. Nadaje się świetnie do trzymania w mieszkaniu. Włos łatwy w pielęgnacji, praktycznie nie linieje. Jako pies dla osób starszych toy wydaje się być naprawdę niezastąpiony. Łatwo się uczy, jego wymagania są bardzo ograniczone - zadawala się 5 dag karmy dziennie- i nie wymaga żmudnej pielęgnacji włosa, rzadko także choruje - trzeba tylko dopilnować, aby za bardzo nie przytył, bo zdarzają się tez toye o apetycie... bernardyna, choć oczywiście, nie brak tez zwierząt wybrednych, które w ten sposób usiłują wywierać presję na opiekuna. W dodatku toya można ze sobą wszędzie zabierać- mieści się nawet w niedużej torbie.
W stosunkach z innymi zwierzętami, toy usiłuje dominować, wiec nie należy go raczej łączyć z rasami o podobnym charakterze, do kotów natomiast potrafi się przyzwyczaić bez problemów.